ارتباط اعتماد بین فردی در محل کار و رفتار سیاسی با سبکهای حل تعارض در میان کارکنان ادارات کل تربیت بدنی استانهای منتخب

چکیده این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین اعتماد بین فردی در محل کار و رفتارهای سیاسی با روشهای حل تعارض در میان کارکنان ادارات تربیت بدنی استانهای منتخب انجام گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. جهت انجام پژوهش تعداد 400 پرسشنامه به صورت تصادفی ساده میان کارکنان توزیع شد. تعدا 296 پرسشنامه ها (74%) جمع آوری شد. اعتماد بین فردی توسط پرسشنامه اعتماد بین فردی در کار(itw)، رفتارهای سیاسی توسط پرسشنامه رفتار سیاسی(pb)، و روشهای حل تعارض توسط پرسشنامه سبکهای حل تعارض(roci-ii)، اندازه-گیری شد. داده ها توسط ضریب همبستگی سهمی و پیرسون، و رگرسیون خطی ساده در سطح معناداری05/0>p تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که ارتباط منفی و معناداری بین اعتماد بین فردی و رفتارهای سیاسی وجود دارد. همچنین نتایج نشان دادند که ارتباط مثبت و معناداری بین اعتماد بین فردی و سبکهای مسالمت آمیز حل تعارض و ارتباط منفی و معناداری بین رفتار سیاسی و سبکهای مسالمت آمیز حل تعارض وجود دارد. نتایج رگرسیون خطی ساده نشان دادند که اعتماد بین فردی انتخاب سبکهای مسالمت آمیز و رفتارهای سیاسی عدم انتخاب سبکهای مسالمت آمیز حل تعارض را پیش بینی می کنند.